een jaar geleden

september 30, 2005

Vandaag een jaar geleden was ik net verhuisd. De oude woning moest nog even geveegd en dan was alles klaar.
Ik toog dus naar het oude huis.
Toen ik het spoor overstak zag ik allemaal politieauto’s. Heel erg veel. Ik schrok er van maar dacht tegelijkertijd opgelucht;”Gelukkig, ze gaan de andere kant op”. Ik fietste verder naar het oude huis. Toen ik de straat in reed en bijna bij het huis was aangekomen ontwaarde ik de politieauto’s bij de basisschool verderop in de straat.
Ik stapte van mijn fiets en liep over de stoep verder. Stond even stil om over de situatie met een mevrouw met kinderwagen de woorden ‘gelukkig is het niet hier en ben ik bijna thuis’ te delen om vervolgens verder te lopen naar het hekje voor de deur van mijn huis. Terwijl ik mijn fiets er tegenaan aan het zetten was zag ik opeens recht tegenover mij aan de overkant van de straat een man door het kapotte hek kruipen. Ik keek om me heen en zag rechts van mij een politieagent in burger met kogelvrij vest achter een auto staan. Zijn dienstwapen gericht op de man die door het hek kroop, die inmiddels door had dat men hem in de gaten had en zijn wapen had getrokken. Dit was het moment waarop ik bedacht;” misschien is het niet zo handig om hier te blijven staan…!” Ik liet mijn fiets voor wat ‘ie was en draaide me om terwijl de man bij het hek begon te schieten, en rende zo hard mogelijk weg terwijl ik ondertussen het geluid van het afvuren van kogels hoorde, niet wetend waar die belandden.

Uiteindelijk heb ik mezelf bij het straatsupermarktje in veiligheid kunnen brengen nadat ik eerst in tamelijk hysterische staat-van-zijn nog had moeten uitleggen dat ik met het schieten niets te maken had.

Uiteindelijk begreep ik dat de man bij het hek een agent had neegeschoten in het centrum van de stad. Vervolgens op de vlucht is geslagen, bij de school is gekomen waar hij een agent heeft verwond, om vervolgens weer op de vlucht te slaan om bij mij voor het huis door het hek te kruipen alwaar hij uiteindelijk is overmeesterd.

Dat was een jaar geleden. Vandaag precies.

7 Responses to “een jaar geleden”

  1. falleri Says:

    He jakkes, daar heb ik wel van gehoord, doodeng dat je dat hebt meegemaakt! Voor mij was het een zoveelste kranteartikel, met als enig verschil dat ik de plekken waarover geschreven werd kende (en dat vond ik al wel heftig genoeg)

  2. kam dus Says:

    godverdomme suus (sorry for the word), zo in detail heb ik het niet geweten van wat je hebt ervaren. shocking. we hebben allemaal wel films gezien met kogels die door de heen vliegen,.. maar hoe dat voelt als je er werkelijk middenin in zit..

    uitkammen/ doorhalen/ kam in rust

  3. kam Says:

    1 woord viel weg,

    en is eigenlijk best mooi om zo nog even apart neer te schrijven:

    lucht


  4. […] Ik werd er nerveus van. En toen er niet veel later plotseling twee agenten een speurhond door de tuintjes liet spitten was er geen houden meer aan. Ik was weer twee jaar terug in de tijd. […]


  5. […] 12th, 2007 Eerder (twee en een half jaar geleden) werd er op minder dan vijf meter van mij […]


  6. […] confrontatie me weken zal kosten om bij te komen. Een “cadeautje” overgehouden aan deze gebeurtenis. Ondanks dat ik dus zou willen opkomen voor mijn medemens kies ik hier voor […]


Plaats een reactie